Ο Ασόκα, ο επικαλούμενος Μέγας, (Ασόκα Βαρντάνα), υπήρξε ο σημαντικότερος Ινδός Αυτοκράτορας στην ιστορία όχι μόνο της Ινδίας αλλά και όλης της νότιας Ασίας. Ήταν ο τελευταίος Αυτοκράτορας της Δυναστείας Μαούρυα της Ινδίας που κυβέρνησε τη χώρα του 50 χρόνια μετά το θάνατο του Μ. Αλεξάνδρου, από το 273 π.Χ. μέχρι περίπου το 232 π.Χ.. Παράλληλα υπήρξε ένθερμος οπαδός του Βουδισμού και ένας από τους μεγαλύτερους προστάτες και ιεραποστόλους του δια του οποίου και αναδείχθηκε αυτό το δόγμα.
Η Αυτοκρατορία του Ασόκα εκτείνονταν από την αρχαία ανατολική Περσία μέχρι τα εδάφη της σημερινής Μιανμάρ, περιλαμβάνοντας όλο το σημερινό Αφγανιστάν, το Πακιστάν, το άλλοτε Βελουχιστάν, όλη την κεντρική και βόρεια Ινδία και το Μπαγκλαντές. Κέντρο της Αυτοκρατορίας του Ασόκα ήταν η αρχαία χώρα Βασίλειο Μάγκαντα που αντιστοιχεί στα εδάφη της σημερινής πολιτείας Μπιχάρ και πρωτεύουσα ήταν η Παταλιπούτρα (η σύγχρονη Πάτνα), όπως αναφέρεται σχετικά στα δύο σπουδαία ινδικά έπη Ραμαγιάμα και Μαχαμπχαράτα και στα θρησκευτικά κείμενα, τα λεγόμενα Πουράνας.
Το όνομα Ασόκα, στη σανσκριτική, σημαίνει συνεκδοχικά αισιοδοξία - ευτυχία, [Α (στερητικό) + σόκα (= θλίψη)].
Όλες οι σχετικές αναφορές περί της ζωής και του έργου του Ασόκα βασίζονται κυρίως στις πολυάριθμες επιγραφές νόμων και διαταγμάτων που ο ίδιος κατέλειπε σε διάφορα επίκαιρα σημεία της αυτοκρατορίας του, είτε σε περίτεχνους στύλους είτε σε εμφανείς γρανιτένιους βράχους, και λιγότερο στους βουδιστικούς μύθους που περιλαμβάνουν υπερβολές και κάποιες φαντασιώσεις.
Οι επιγραμματικές εντολές που κατέλειπε ο Ασόκα φέρονται σήμερα με την ονομασία Έδικτα του Ασόκα, ή Ήδικτα του Ασόκα, εκ του λατινικού “edictum”, ή απλούστερα Διατάγματα του Ασόκα που αποτελούν συλλογή 33 τέτοιων εντολών, αυτών που μέχρι σήμερα έχουν βρεθεί. Οι δε βουδιστικοί μύθοι περί του Ασόκα φέρονται καταγεγραμμένοι ως παράδοση στο χρονικό της Κεϋλάνης Μαχαβάμσα (= Μέγα Χρονικό), όπου και αναπτύσσεται το αποστολικό του έργο.
Ο Ασόκα έφερε διάφορους πολιτικούς και θρησκευτικούς τίτλους μεταξύ των οποίων ξεχωρίζουν ο «προσφιλής των θεών», ο «Αυτοκράτορας των Αυτοκρατόρων», ή «Μέγας Βασιλεύς των Μεγάλων Βασιλέων», ο «νόμιμος», ο «δίκαιος», ο «ηθικός», ο «αγαπητός» κ.ά. Τα δε εμβλήματά του, το λεοντόμορφο κιονόκρανο του Ασόκα, (Ασοκμούντρα), ή ο Ήλιος του Ασόκα, λεγόμενος «Νταματσάκρα» αποτελούν σήμερα τα εθνικά σύμβολα της Ινδίας αλλά και του Βουδισμού. Για τους σύγχρονους Ινδούς ο Ασόκα είναι ότι για τους Έλληνες ο Μέγας Αλέξανδρος. Στην ιστορία του Βουδισμού, ο Ασόκα είναι το αμέσως σημαντικότερο πρόσωπο μετά τον Σιντάρτα Γκαουτάμα..
Illustration of the Ashoka Chakra, as depicted on the National flag of the Republic of India.
The Ashoka Chakra is a depiction of the Buddhist Dharmachakra, represented with 24 spokes. It is so called because it appears on a number of edicts of Ashoka, most prominent among which is the Lion Capital of Sarnath which has been adopted as the National Emblem of the Republic of India.
The most visible use of the Ashoka Chakra today is at the centre of the National flag of the Republic of India (adopted on 22 July 1947), where it is rendered in a Navy-blue color on a White background, by replacing the symbol of Charkha (Spinning wheel) of the pre-independence versions of the flag.
The symbolism is that the impermanent things of life are the spokes, while the spiritually permanent thing (the Truth) is the center.
The 24 Spokes also represent the 24 hours in a Day. It is also believed that the Lions are taking care of the people of India for the whole 24 hours in a day.
Ashoka pillar at Wat U Mong near Chiang Mai, Thailand showing Dharma Chakra prevails over beasts (lion). A similar four "Indian lion" Lion Capital of Ashoka atop an Ashoka Pillar at Sarnath which was destroyed during Turk invasions of India missing the larger Dharma Chakra / Ashoka Chakra atop the four lions, now preserved at Sarnath Museum has been adopted as the National Emblem of India and the smaller Chakra in the base on which the lions are standing has become a part of the National Flag of
India.
Η Αυτοκρατορία του Ασόκα εκτείνονταν από την αρχαία ανατολική Περσία μέχρι τα εδάφη της σημερινής Μιανμάρ, περιλαμβάνοντας όλο το σημερινό Αφγανιστάν, το Πακιστάν, το άλλοτε Βελουχιστάν, όλη την κεντρική και βόρεια Ινδία και το Μπαγκλαντές. Κέντρο της Αυτοκρατορίας του Ασόκα ήταν η αρχαία χώρα Βασίλειο Μάγκαντα που αντιστοιχεί στα εδάφη της σημερινής πολιτείας Μπιχάρ και πρωτεύουσα ήταν η Παταλιπούτρα (η σύγχρονη Πάτνα), όπως αναφέρεται σχετικά στα δύο σπουδαία ινδικά έπη Ραμαγιάμα και Μαχαμπχαράτα και στα θρησκευτικά κείμενα, τα λεγόμενα Πουράνας.
Το όνομα Ασόκα, στη σανσκριτική, σημαίνει συνεκδοχικά αισιοδοξία - ευτυχία, [Α (στερητικό) + σόκα (= θλίψη)].
Όλες οι σχετικές αναφορές περί της ζωής και του έργου του Ασόκα βασίζονται κυρίως στις πολυάριθμες επιγραφές νόμων και διαταγμάτων που ο ίδιος κατέλειπε σε διάφορα επίκαιρα σημεία της αυτοκρατορίας του, είτε σε περίτεχνους στύλους είτε σε εμφανείς γρανιτένιους βράχους, και λιγότερο στους βουδιστικούς μύθους που περιλαμβάνουν υπερβολές και κάποιες φαντασιώσεις.
Οι επιγραμματικές εντολές που κατέλειπε ο Ασόκα φέρονται σήμερα με την ονομασία Έδικτα του Ασόκα, ή Ήδικτα του Ασόκα, εκ του λατινικού “edictum”, ή απλούστερα Διατάγματα του Ασόκα που αποτελούν συλλογή 33 τέτοιων εντολών, αυτών που μέχρι σήμερα έχουν βρεθεί. Οι δε βουδιστικοί μύθοι περί του Ασόκα φέρονται καταγεγραμμένοι ως παράδοση στο χρονικό της Κεϋλάνης Μαχαβάμσα (= Μέγα Χρονικό), όπου και αναπτύσσεται το αποστολικό του έργο.
Ο Ασόκα έφερε διάφορους πολιτικούς και θρησκευτικούς τίτλους μεταξύ των οποίων ξεχωρίζουν ο «προσφιλής των θεών», ο «Αυτοκράτορας των Αυτοκρατόρων», ή «Μέγας Βασιλεύς των Μεγάλων Βασιλέων», ο «νόμιμος», ο «δίκαιος», ο «ηθικός», ο «αγαπητός» κ.ά. Τα δε εμβλήματά του, το λεοντόμορφο κιονόκρανο του Ασόκα, (Ασοκμούντρα), ή ο Ήλιος του Ασόκα, λεγόμενος «Νταματσάκρα» αποτελούν σήμερα τα εθνικά σύμβολα της Ινδίας αλλά και του Βουδισμού. Για τους σύγχρονους Ινδούς ο Ασόκα είναι ότι για τους Έλληνες ο Μέγας Αλέξανδρος. Στην ιστορία του Βουδισμού, ο Ασόκα είναι το αμέσως σημαντικότερο πρόσωπο μετά τον Σιντάρτα Γκαουτάμα..
Illustration of the Ashoka Chakra, as depicted on the National flag of the Republic of India.
The most visible use of the Ashoka Chakra today is at the centre of the National flag of the Republic of India (adopted on 22 July 1947), where it is rendered in a Navy-blue color on a White background, by replacing the symbol of Charkha (Spinning wheel) of the pre-independence versions of the flag.
The symbolism is that the impermanent things of life are the spokes, while the spiritually permanent thing (the Truth) is the center.
The 24 Spokes also represent the 24 hours in a Day. It is also believed that the Lions are taking care of the people of India for the whole 24 hours in a day.
Ashoka pillar at Wat U Mong near Chiang Mai, Thailand showing Dharma Chakra prevails over beasts (lion). A similar four "Indian lion" Lion Capital of Ashoka atop an Ashoka Pillar at Sarnath which was destroyed during Turk invasions of India missing the larger Dharma Chakra / Ashoka Chakra atop the four lions, now preserved at Sarnath Museum has been adopted as the National Emblem of India and the smaller Chakra in the base on which the lions are standing has become a part of the National Flag of
India.
For other uses, see Dharmacakra (disambiguation).